3 hlutir sem fara í taugarnar á mér

Maður getur væntanlega skilið við sáttur ef það eru bara þrír hlutir sem angra mann og plaga, sérstaklega ef það eru ómerkilegir hlutir. Nú er rétt að staldra við, þar sem vorið lætur á sér kræla, taka fram byssuna og plaffa niður þrjá hluti sem fara óendanlega í taugarnar á mér.

Nr 1.
Íþróttafréttir
Sumarið 2004 stóð mikill styrr um áhrif eigenda á fjölmiðla sína. Hvergi birtast þessi áhrif þó skýrar en í íþróttafréttum sjónvarpsstöðvanna. Hafið þið til dæmis tekið eftir því að á NFS/Stöð 2 er nær aldrei greint frá stöðunni eða úrslitunum í enska boltanum? Þó eru þetta þau úrslit sem flestir hafa einhvern áhuga, sem sést til dæmis ef skoðað er hvaða leikir eru á Lengjunni. En svo þegar ensku liðin mætast í bikarnum, eða ég tala nú ekki um í Meistaradeildinni, þá ætlar allt um koll að keyra og ensku liðin sett í forgang þegar leikir eru valdir til útsendingar, en stórliðum eins og Barcelona og AC Milan skóflað á Sýn Extra. En RÚV? Eru þeir ekki betri? Síður en svo, þar er allt kjaftfullt af einhverjum ekki-fréttum úr Formúlunni (sýnd á RÚV off kors og handboltanum í Danmörku. Ekki minnst á Meistaradeildina. Fréttamatið ræðst alfarið af hagsmunum eigendanna.

Svo er það málið. Sömu úldnu frasarnir og Bjarni Fel svitanaði við að finna upp fyrir 30 árum í öllum beinum útsendingum. 'Aukaspyrna á hættulegum stað', 'ná að bægja hættunni frá'. Það vantar alla skapandi hugsun í þetta. Svo er endalaust málæði á mönnum og þeim virðist líða illa ef þeir ná ekki að tala non-stop í 2x45 mínútur. Vitræn innlegg frá lýsendum mælast í sekúndum en samt vaða þeir á súðum. Menn hegða sér í alvörunni eins og þeir haldi að fólk sé að stilla á stöðina til að hlusta á þá, en ekki horfa á leikinn! Hvernig væri að hætta að umgangast þetta eins og menn séu að lýsa í útvarpi og þurfi að segja nákvæmlega frá 'hann gefur boltann aftur á markmanninn', 'sjáum að það er þremur mínútum bætt við'. Mitt ráð, haldið ykkur aðeins til hlés, komið frekar sterkari inn þegar eitthvað þarf að segja til að útskýra. Treystið myndmálinu og leyfið okkur frekar að heyra í áhorfendum og lifa okkur inn í leikinn. Stjörnurnar eru á fótboltavellinum, ekki í Lynghálsinum.

Einnig vil ég benda skrifandi íþróttafréttamönnum, ef hægt er að nota þá lýsingu, á að leggja aðeins meiri vinnu í skrifin, af hverju komið þið aldrei með tvíræðar og skemmtilegar fyrirsagnir? DV hefur aðeins verið að reyna þetta en mér sýnist allir aðrir miðlar afgreiða skrif um íþróttir á hundavaði. Skamm.


Nr 2.
Ókurteisi í bíó
Kannski er ég anal í þessum efnum, en mér finnst hrikalega gaman í bíó og ég þoli ekki það sem skemmir fyrir mér upplifunina. Þetta þarf ég að nálgast í nokkrum undirliðum:

a) Trailerar. Kvikmynd gengur út á það að segja manni áhugaverða sögu. Þess vegna þoli ég ekki trailera, því þeir 'stela' frá manni sögunni. Myndin sem þeir eru að lýsa getur vel verið áhugaverð, en mér finnst gengið freklega fram í því að segja manni nær alla söguna í trailernum, þannig að þegar maður mætir á myndina, þá er eiginlega ekkert eftir nema bíða eftir endinum. Mitt ráð, vinnið vinnuna ykkar betur. Gerið trailera sem segja ekki allan söguþráðinn 'Jack had a lovely family, when they took it away from him, and forced him to steal the diamonds, to get them back, they had no idea. One man, who would take on a band of terrorists. John Frankenheimir brings you the true story of what it takes to get back what belongs to you....'
Dæmi um góðan trailer er Big Lebowski, sem létt ekkert opinskátt um söguþráðinn, en fékk mann til að langa mikið á myndina. Lærið af því.

b) Tal í bíó. Ekki tala. Horfa. Allt í lagi að hvísla við og við. Og ég lem þig ef þú svarar aftur í símann, þú þarna ljóti með húfuna.

c) Nýtt trix fyrir íslenska textann. Veit ekki hvort þið hafið tekið eftir því en nú virðast þeir nota myndvarpa til að varpa íslenska textanum yfir myndina á taldinu, í stað gömlu aðferðarinnar, að brenna textann á filmuna. Þetta er vafalaust ódýrara fyrir þá, en skemmir fyrir okkur í salnum þegar eitthvað atriði gerist í myrkri og helmingurinn af tjaldinu lýsist upp til hálfs. Asnalegt. Finnið lausn á þessu sem fyrst.

d) Hlé. Eins og jafnréttislögin hans Björns, þá eru hlé barn síns tíma. Bíó er ekki lengur samkvæmisviðburður og það á að hætta þessu rugli strax.


Nr 3.
Rusl á almannafæri

Mér finnst alveg makalaust hvað það fýkur mikið af rusli um götur borgarinnar. Sælgætisbréf út um allt. Plastpokar í trjánum. Sígarettustubbar, tyggjóklessur. Mér finnst umgengnin vera til skammar. Er kannski kominn tími til að taka á þessu af fullri hörku? Þá á ég ekki við lamaðar auglýsingaherferðir með óskiljanlegum slagorðum. 'Virkjum okkur'??? Hvers lags þvæla er það? Er hægt að finna verra slagorð? Fyrsta skrefið væri að ráða fleiri menn í appelsínugulum göllum sem mundu taka til hendinni og rífa upp þetta rusl. Síðan finnst mér að það megi skoða það að sekta fólk, t.d. 2500 kall per sígarettustubb sem það hendir. Þúsundkall fyrir tyggjóklessuna og svo framvegis. Þetta gengur ekki lengur.

Nú er nóg sagt í bili. Byrja að safna upp í næsta skammt af pirringi. Góðar stundir.