Vinstri græn gráta

Vinstri grænir gráta það nú mjög að ekki hafi gengið upp plottið um stjórn þeirra með Sjálfstæðisflokknum. Ef Samfylkingin hefði hafnað viðræðum við Geir þá sæti Steingrímur á fundi með Geir núna. Ég fagna því að Ekki-Ríkisstjórnin verður ekki að veruleika og bind vonir við að Uppstigningarstjórnin hafi frjálslynda jafnaðarstefnu að leiðarljósi. Samningsstaða Ingibjargar er sterk, með síðbúið bónorð Vinstri grænna og Framsóknar upp á vasann. Samfylkingin getur líklega náð fleiri stefnumálum sínum í gegn með Geir, heldur en að þurfa að eyða tímanum í stilla til friðar milli Framsóknar og Vinstri-grænna.

Framsókn grætur nú að hafa ekki strax á sunnudag gengið úr ríkisstjórninni. Þar voru skiptar skoðanir. Sumir vildu sömu stjórn, aðrir aðra stjórn og sumir enga stjórn. Menn voru reyndar sammála um eitt: Að boð VG um stuðning Framsóknar við minnihlutstjórn væri móðgun. Hversu trúverðugt er það að formaður Framsóknar tali nú um trúnaðarbrest við Geir? Veit hann eitthvað í dag sem hann visii ekki í gær, þegar hann aftók að trúnaðarbrestur hefði orðið? Og maður veit ekki hvort maður á að hlæja eða gráta út af þessu yfirklóri með kosningablað DV. Ætli blessaðir mennirnir hafi yfirhöfuð lesið þetta blað?

Nú er nóg blaðrað um þessar stjórnarmyndunarviðræður. Búinn að pakka saman hér í vinnunni og við tekur flug á morgun til Frankfurt þar sem horft verður á FA bikarúrslitaleikinn á írskum pöbbb á flugvellinum áður en flogið verður áfram til Istanbúl til fundar við baðhúsin, basarinn og bænahúsin.

Kannski maður hendi inn ferðabloggi ef netið býðst einhvers staðar á leiðinni.

Lifið heil.